Έγγραφο από τη διυπουργική  αλληλογραφία, με θέμα την απαγόρευση της δουλεμπορίας (Κόρινθος, 21 Φεβρουαρίου 1822)

Ο Αρχιγραμματέας της Επικρατείας σε έγγραφο που απευθύνει προς τον Μινίστρο του Δικαίου (Υπουργό Δικαιοσύνης) αναφέρει ρητά ότι απαγορεύεται να αγοράζονται ή να πωλούνται «άνθρωποι εκατέρων των γενών παντός έθνους».  Αν, επιπλέον, βρεθούν αγορασμένοι έναντι χρημάτων («αργυρώνητοι») να απελευθερώνονται και να είναι ακαταζήτητοι από τους αφεντάδες τους.

Ήδη στο Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος (1822), η συνταγματική κατοχύρωση της ισότητας και της ατομικής ελευθερίας, σε συνδυασμό με τις ειδικότερες διατάξεις περί προστασίας της ιδιοκτησίας, της τιμής και της ασφάλειας των Ελλήνων, της απαγόρευσης της σύλληψης και της ποινής της δέσμευσης χωρίς δικαστικό ένταλμα και της κατάργησης των βασανιστηρίων εξοβέλισαν το καθεστώς της δουλείας από το νέο ελληνικό κράτος, σε μια εποχή που ακόμη αυτό συνιστούσε κανονικότητα σε πολλά δυτικά κράτη.