Δισέλιδη νεκρολογία του Γεωργίου Λασσάνη προς τιμήν του Αλέξανδρου Υψηλάντη, γραμμένη στη γαλλική γλώσσα

Η νεκρολογία αποτελεί έκφραση της βαθιάς φιλίας που συνέδεε τον Γεώργιο Λασσάνη με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Οι δύο άνδρες είχαν γνωριστεί το 1820, όταν ο Λασσάνης κάλεσε τον Υψηλάντη ως αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας να μεταβεί στην Οδησσό, για να συζητήσουν περί των επαναστατικών σχεδίων. Μετά την παραμονή του Υψηλάντη στην πόλη, ο Λασσάνης προσλήφθηκε ως γραμματέας και εντολοδόχος του Υψηλάντη. Από εκεί και πέρα, η πορεία τους είναι συνυφασμένη: όταν κηρύχθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1821 η επανάσταση στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, ο Γ. Λασσάνης διετέλεσε υπασπιστής του Υψηλάντη. Συμπολέμησαν στη μάχη του Δραγατσανίου και, μετά τη διάλυση του στρατεύματος, πέρασαν μαζί σε αυστριακό έδαφος. Βρέθηκαν και οι δύο στη φυλακή ως πολιτικοί αιχμάλωτοι, όταν οι Αυστριακοί αθέτησαν τη συμφωνία και δεν επέτρεψαν στους δύο Έλληνες να κατέλθουν στην επαναστατημένη πατρίδα. Όταν αποφυλακίστηκαν, με παρέμβαση του τσάρου Νικολάου Α΄, ο Λασσάνης ακολούθησε τον Υψηλάντη στη Βιέννη ως τον θάνατό του.