Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς Φιλέλληνες, έφθασε στην Ύδρα στις 3 Απριλίου 1822. Έχοντας έρθει σε επαφή με τον ναύαρχο Τομπάζη και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους για τις ναυτικές του γνώσεις. Μετά την κατάταξή του στο ελληνικό ναυτικό ανέλαβε την διοίκηση της πολεμικής κορβέτας «Θεμιστοκλής», λαμβάνοντας μέρος σε όλες σχεδόν τις ναυτικές επιχειρήσεις της περιόδου και ιδίως στην εκστρατεία της Κρήτης.

Εισηγητής καινοτόμων ναυπηγικών και εξοπλιστικών τεχνικών, το 1824 υπέβαλε προς την ελληνική κυβέρνηση το περίφημο υπόμνημά του σχετικά με μεταρρυθμίσεις που έκρινε απαραίτητες για το πυροβολικό του ελληνικού στόλου, τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης των δυνάμεων με ατμοκίνητα πλοία. Με δικές του δαπάνες (ή κατ’ άλλη εκδοχή με οικονομική ενίσχυση από το Φιλελληνικό Κομιτάτο Λονδίνου) ναυπηγήθηκε στο Λονδίνο η κορβέτα «Perseverance» (Καρτερία), η οποία κατέπλευσε στον αργολικό κόλπο στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1826, με τον ίδιο ως Κυβερνήτη, αποτελώντας το πρώτο ατμοκίνητο πλοίο που έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις.

Ο Άστιγξ με την «Καρτερία» έλαβε μέρος σε σημαντικές ναυμαχίες. Η πρώτη αξιοσημείωτη επιτυχία του ήταν η συμμετοχή του στον αποκλεισμό της Ερέτριας, τον χειμώνα του 1827, και στον βομβαρδισμό του Ωρωπού, με στόχο τη λύση της πολιορκίας της Ακροπόλεως από τους Τούρκους. Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, κατόρθωμά του ήταν η είσοδός της μοίρας που διοικούσε, τον Σεπτέμβριο του 1827, στον Κορινθιακό κόλπο δια μέσου του στενού Ρίου-Αντιρρίου, καθώς τα κάστρα των δύο ακρωτηρίων ήταν εξοπλισμένα με ισχυρά πυροβολεία. Στη λεγόμενη ναυμαχία της Αγκάλης, στον κόλπο της Ιτέας, η «Καρτερία» βύθισε μόνη της την τουρκική ναυαρχίδα, καταστρέφοντας 9 από τα 11 πλοία.

Τον Μάιο του 1828, κατά την προσπάθεια κατάληψης του Αιτωλικού, ο Άστιγξ τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι. Μέχρι να μεταφερθεί στη Ζάκυνθο, για να του παρασχεθούν ιατρικές υπηρεσίες, προσβλήθηκε από τέτανο και πέθανε. Με εντολή του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, μεταφέρθηκε βαλσαμωμένος και τοποθετήθηκε στην κρύπτη της εκκλησίας του Ορφανοτροφείου της Αίγινας. Η κηδεία του έγινε με μεγάλες τιμές τον επόμενο χρόνο στον Πόρο, όπου μεταφέρθηκε με την «Καρτερία», συνοδεία του Κυβερνήτη και μοίρας πολεμικών πλοίων. Τον επικήδειο εκφώνησε ο Σπυρίδων Τρικούπης.