Ο Αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Δούκας (1760-1845), Ηπειρώτης Φιλικός, λόγιος και διδάσκαλος, από το 1803 και για δώδεκα χρόνια έγινε εφημέριος της ελληνικής κοινότητας της Βιέννης, όπου διέμενε, δίδασκε και συνέγραφε. Καρπός εκείνης της περιόδου είναι και η Παιδαγωγία, αλφαβητάρι για την εκμάθηση της ανάγνωσης. Πρόκειται για τύπο διδακτικού εγχειριδίου ιδιαίτερα δημοφιλούς στο πλαίσιο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, καθώς από νωρίς, υπό τον τίτλο Παιδαγωγία, γράφτηκαν συγγράμματα προορισμένα είτε για τη σχολική εκπαίδευση, είτε για την οικιακή. Σε αυτά αντικατοπτρίζεται το ενδιαφέρον των λογίων της περιόδου για τη μεθοδολογία, το περιεχόμενο και τους σκοπούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας ως οδού για την κατάκτηση της ατομικής και συλλογικής ευδαιμονίας.