Page 255 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 255
μαζί με μικρή προς τα δυτικά ενδοχώρα,
και την Εύβοια. Η Συνθήκη περιείχε
μυστικό συμπληρωματικό άρθρο, το οποίο αποδείχθηκε καθοριστικό: σε περίπτωση που η Υψηλή Πύλη δεν δεχόταν τους όρους εντός ενός μηνός, οι συμφωνούσες δυνάμεις θα λάμβαναν άμεσα τα προσήκοντα μέτρα για την επιβολή της ανακωχής.
Όπερ και εγένετο: μετά την απόρριψη
της Συνθήκης από τον Σουλτάνο, ο τριεθνής συμμαχικός στόλος, υπό τους ναυάρχους Δεριγνύ, Κόδριγκτον και Χέιδεν, αντιμετώπισε στις 20 Οκτωβρίου 1827 τις τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις στον κόλπο του Ναυαρίνου. Είχε προηγηθεί ναυτικό επεισόδιο στις αρχές Σεπτεμβρίου μεταξύ βρετανικών και τουρκοαιγυπτιακών πλοίων στα παράλια της Παρνασσίδας, όπου το ατμόπλοιο «Καρτερία» με κυβερνήτη τον Hastings κατέστρεψε έξι μικρά τουρκικά σκάφη και ένα αλγερινό. Μετά από αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις του ναυάρχου Κόδριγκτον, που είχε
το γενικό πρόσταγμα, προς τον Ιμπραήμ να αποδεχθεί την ανακωχή και να σταματήσει τις εχθροπραξίες, την 20ή Οκτωβρίου ο
William Ewart Gladstone
συμμαχικός στόλος άρχισε να λαμβάνει θέσεις μάχης στον κόλπο του Ναυαρίνου. Η σύγκρουση επέφερε συντριπτικές απώλειες στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο μετά από τέσσερις ώρες πυκνού κανονιοβολισμού. Συνεπεία της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου, στις 10/22 Μαρτίου 1829 υπογράφεται
στο Λονδίνο Πρωτόκολλο που αναγνωρίζει την αυτονομία της Ελλάδας, με συνοριακή οριοθέτηση τη γραμμή Αμβρακικού- Παγασητικού κόλπου. Ακολούθησε η ρωσοτουρκική Συνθήκη της Αδριανουπόλεως (2/14 Σεπτεμβρίου 1829), στο άρθρο 10
της οποίας η Υψηλή Πύλη αναγκάζεται
να αποδεχθεί, αφενός, τη Συνθήκη του Λονδίνου της 24ης Ιουνίου/6ης Ιουλίου 1827 και, αφετέρου, το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 10/22 Μαρτίου 1829.
Επτά χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής Επανάστασης, οι θυσίες των Ελλήνων έβρισκαν απροσδόκητη δικαίωση στον στίβο της διεθνούς διπλωματίας, και μάλιστα σε μια περίοδο που η Επανάσταση βρισκόταν σε ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή.
Ο δρόμος προς την ανεξαρτησία είχε πλέον ανοίξει οριστικά.
IΙ.5
Διπλωματικές παρεμβάσεις
Η Συνθήκη της Αδριανούπολης υπήρξε «το διεθνές συμβόλαιο της πολιτικής υπόστασης και αυτοτέλειας του ελληνικού κράτους».
Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Από την αρχαιολατρία στον Φιλελληνισμό 255
