Page 268 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!

268 ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
II.6.7
Gustav Wilhelm Kraus (1804-1852)
Η είσοδος του Όθωνα στο Ναύπλιο στις 6 Φεβρ. 1833
επιχρωματισμένη λιθογραφία, 34 × 48 εκ.
υπογραφές: Auf Stein gez. von G. Kraus. (κάτω αριστερά) Gedr. von J. B. Dresely. (κάτω δεξιά) Kraus (σφραγίδα, κάτω κεντρικά) επιγραφή (διδασκαλία): Einzug Seiner Majestät des Königs Otto zu Nauplia am 6. Februar. 1833. (κάτω κεντρικά)
Συλλογή Έργων Τέχνης της Βουλής, αρ. ευρ. 408
Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΣ Gustav Wilhelm Kraus (1804-1852), ειδικευμένος σε από- ψεις πόλεων, δραστηριοποιείτο από το 1824 στο Μόναχο. Κατά τη δεκαετία του 1830 φιλοτέχνησε μία σειρά χρωμολιθογραφιών για την αναχώρηση του Όθωνα από το Μόναχο και την άφιξή του στην Ελλάδα, που τυπώθηκαν από τον τυπογράφο I.B. Dreseli. Εδώ απεικονίζεται ο νεαρός βασιλιάς, στις 6 Φεβρουαρίου 1833, να έχει ήδη αποβιβαστεί, από τη βρετανική φρεγάτα «Μαγαδασκάρη», στο Ναύπλιο, προσωρινή πρωτεύουσα της Ελλάδας, και έφιππος να διασχίζει τους δρόμους της, ενώ το συγκεντρωμένο πλήθος επευφημεί.
Η σκηνή της άφιξης του Όθωνα στο Ναύπλιο έχει αποδοθεί σε διάφορα χαρακτικά, καθώς και σε ελαι- ογραφικό πίνακα του Peter von Hess, φιλοτεχνημένο
II.6.8
το 1835 (Μόναχο, Neue Pinakothek). Ενώ η τελευ- ταία αποτελεί έναν ιστορικό πίνακα που προσπαθεί να αναπλάσει πειστικά τη σκηνή στο Ναύπλιο, η πα- ράσταση του Kraus παρουσιάζει το γεγονός με καλ- λιτεχνική ελευθερία, αποδίδοντας ωστόσο την ατμό- σφαιρά του. Εμφανίζει τον νεαρό βασιλιά επάνω σε λευκό άλογο, ακολουθούμενο από τη συνοδεία του κι έναν Έλληνα αντιπρόσωπο, επίσης έφιππο, ενώ το πλήθος χαιρετίζει τον νεοαφιχθέντα άνακτα. Στο βά- θος διακρίνεται κάστρο που παραπέμπει στο Παλα- μήδι, ενώ αριστερά οι Έλληνες και Ελληνίδες με τις παραδοσιακές φορεσιές εμφανίζονται σκαρφαλωμέ- νοι σε αρχαίους κίονες και spolia: δημιουργείται έτσι ένα σκηνικό φανταστικό, που θέλει να παραπέμψει στην αρχαιοελληνική κληρονομιά του νεοσύστατου βασιλείου.
Giovanni Schranz (1794-1882)
Έλληνες δίπλα στο Ερέχθειο, στην Ακρόπολη της Αθήνας, περ. 1830-40
υδατογραφία σε χαρτί, 16 × 22,5 εκ.
Συλλογή Έργων Τέχνης της Βουλής, αρ. ευρ. 488
Ο GIOVANNI SCHRANZ, Μαλτέζος ζω- γράφος με γερμανικές ρίζες, είναι ένας από τους γιους της καλλιτεχνικής οικογένειας του πατριάρχης της, επίσης ζωγράφου, Anton Schranz (1769-1839). Όπως και ο αδελφός του Joseph (1803 – περ. 1853) [αρ. κατ. Ι.1.18], ειδικεύτηκε στην τοπιογραφία και απέδωσε πολλά τοπία της Ελλάδας και της Ανατολής, όπου ταξίδεψε κατ’ επανάληψη.
Εδώ απεικονίζει, πιθανόν περί τα 1830-40, την Ακρό- πολη, με τον Παρθενώνα στο βάθος και το Ερέχθειο στα αριστερά. Ωστόσο το ενδιαφέρον του δεν εστι- άζεται στα γνωστά αρχαία μνημεία, αλλά αυτά τα αξιοποιεί ως σκηνικό για τις ανθρώπινες φιγούρες στο πρώτο πλάνο. Το παράπηγμα που τις φιλοξενεί,
δημιουργεί μία ενδιαφέρουσα αντίθεση με τη μνημει- ακότητα των αρχαιοτήτων, δίνοντας έτσι μία γραφική εντύπωση του ερειπιώνα και της πόλης που κάποτε φιλοξενούσε, δίπλα στα ιερά, ο βράχος της Ακρόπο- λης.
Κατά τα πρώτα απελευθερωτικά χρόνια, η άλλοτε κα- τοικημένη από Οθωμανούς και σε φρουριακή χρήση Ακρόπολη έχει «καταληφθεί» από Έλληνες, που επέ- στρεψαν στην καθημαγμένη από τις πολεμικές επι- χειρήσεις πόλη. Δίπλα στα αρχαία μνημεία για οποία πολέμησαν – κατά τη ρήση του Μακρυγιάννη – οι ελέυθεροι πια Έλληνες προσπαθούν να χτίσουν τη ζωή τους, συνάμα να οικοδομήσουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το νεοελλληνικό κράτος.