Page 415 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 415
ΊΊΊ.6.3
Karl Krazeisen (1794-1878)
Προσωπογραφία του Γιακουμάκη Τομπάζη, 1828
λιθογραφία, 46,5 × 35 εκ.
υπογραφές: Hanfstaengl ft. (στο θέμα, κάτω δεξιά) Nach der Natur gex. v. Kraxeisen (κάτω αριστερά) Selb Lith. (κάτω δεξιά) ιδιόχειρη υπογραφή του προσωπογραφούμενου (στο θέμα, κάτω κεντρικά)
επιγραφή: G. TOMBASI. (κάτω κεντρικά)
Συλλογή Έργων Τέχνης της Βουλής των Ελλήνων, αρ. ευρ. 896
ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΊΚΟ ΠΡΟΈΡΧΈΤΑΊ από τη σειρά προσωπο- γραφιών του Karl Krazeisen [αρ. κατ. ΙΙΙ.1.2]. Ο Τομπάζης πόζαρε για τον Krazeisen το 1827 επάνω στη γρεφάτα «Ελλάς», που δια- κρίνεται στο βάθος δεξιά. Αποτυπώνεται σε στάση τριών τετάρτων, να κοιτάζει προς τα δεξιά, με την τυπική νησιώτικη ενδυμασία του.
Ιάκωβος Τομπάζης (Γιακουμάκης) (1782- 1829)
ΓΟΝΟΣ ΤΉΣ ΥΔΡΑΐΚΉΣ ΟΊΚΟΓΈΝΈΊΑΣ ΓΊΑΚΟΥΜΑ- ΚΉ με καταγωγή από τα Βουρλά της Σμύρνης, από νεαρή ηλι- κία ασχολήθηκε με τη ναυτιλία και γρήγορα απέκτησε δικά του πλοία. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με την έκρηξη της Επανάστασης διέθεσε τα πλοία και την περιουσία του στον Αγώ- να. Με απόφαση των Υδραίων πλοιάρχων ορίστηκε αρχηγός του υδραίικου στόλου και στις 28 Απριλίου 1821 πάνω στη ναυαρχίδα του «Θεμιστοκλής» έδωσε τον σχετικό όρκο: «Ορκίζομαι εις την ελευθερίαν και εις την μέλλουσαν του Έθνους ανέγερσιν, παρόντων των αξιοτίμων καπεταναίων της πατρίδος μου Ύδρας, να φυλάξω όσα ακολουθούν».
Έλαβε μέρος στη ναυτική εκστρατεία στη Χίο και το βορειοανα- τολικό Αιγαίο, για να εμποδίσει ενδεχόμενο απόπλου του τουρκι- κού στόλου από τα Δαρδανέλια, ενώ διηύθυνε και την επιχείρηση πυρπόλησης τουρκικού δίκροτου στην Ερεσό από τον Δημήτριο Παπανικολή τον Μάιο του 1821. Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου συμ- μετείχε στη ναυτική εκστρατεία διάσωσης της Σάμου και το φθι- νόπωρο στις επιχειρήσεις στα δυτικά παράλια της Πελοποννήσου και στον Κορινθιακό κόλπο. Στην ηγεσία του υδραίικου στόλου τον διαδέχθηκε ο Μιαούλης, με τον οποίο ο Ιάκωβος Τομπάζης είχε συγγενικούς δεσμούς, καθώς η κόρη του είχε παντρευτεί τον πρωτότοκο γιο του Μιαούλη.
Στο πεδίο της πολιτικής συμμετείχε ως πληρεξούσιος της Ύδρας στην Α ́ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (21 Δεκεμβρίου 1821 - 16 Ιανουαρίου 1822), στη Β ́ Εθνοσυνέλευση του Άστρους (10- 30 Απριλίου 1823) και τη Δ ́ Εθνοσυνέλευση του Άργους (11 Ιουλίου - 6 Αυγούστου 1829). Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Α ́ Εθνοσυνέλευσης, διορίστηκε με έγγραφο του υπουργού Εσωτερικών Γρηγορίου Δικαίου-Παπαφλέσσα «αρχι- στράτηγος και διοικητής Κρήτης» (2 Μαΐου 1823). Κατά τη σύντο- μη θητεία του, πέτυχε τη διά συνθήκης παράδοση του φρουρίου της Κισσάμου, ενώ συμμετείχε και στη νικηφόρα μάχη στη θέση «Εβλιγιά» Ρεθύμνης εναντίον των δυνάμεων του Οσμάν Πασά. Τελικά, σύντομα εγκατέλειψε την Κρήτη, αδυνατώντας να επιβλη- θεί στους ντόπιους οπλαρχηγούς.
Κατά τους καποδιστριακούς χρόνους κατέλαβε διοικητικές-στρα- τιωτικές θέσεις, όπως η «Διεύθυνση Ναυτικών Υποθέσεων».
Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Από την αρχαιολατρία στον Φιλελληνισμό 415
