Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ζητά από τη Διοίκηση να διατεθούν από κάθε επαρχία ένας άντρας και δύο άλογα, προκειμένου να αποτελέσουν μενζίλι, δηλαδή σύστημα έφιππων ταχυδρόμων (< τουρκ. menzil ‘σταθμός, ταξίδι’), αντί των πολυέξοδων πεζοδρόμων. Και επί Τουρκοκρατίας λειτουργούσε οργανωμένο σύστημα ταχυδρομείων με έφιππους ταχυδρόμους, οι οποίοι άλλαζαν σε ενδιάμεσους σταθμούς, τους λεγόμενους μενζιλχανέδες. Για ακόμη μία φορά η διακίνηση της πληροφορίας με κάθε πρόσφορο μέσο κρίνεται ζωτική για την έκβαση του Αγώνα.