Με τη Διακήρυξη της Α΄ Εθνικής Συνέλευσης, οι επαναστατημένοι Έλληνες γνωστοποιούσαν στην Ευρώπη την απόφασή τους να πάρουν στα χέρια τα όπλα, για να απελευθερωθούν από την τυραννία των Οθωμανών. Αξιοσημείωτη είναι η εναρκτήρια διατύπωση «Απόγονοι του σοφού και φιλανθρώπου έθνους των Ελλήνων, σύγχρονοι των νυν πεφωτισμένων και ευνομουμένων λαών της Ευρώπης», η οποία, αφενός, κατοχυρώνει τη σύνδεση των Επαναστατημένων με τους αρχαίους προγόνους τους και, αφετέρου, τους τοποθετεί δίπλα στους σύγχρονούς τους Ευρωπαίους, οι οποίοι απολαμβάνουν τα αγαθά που επέφεραν ιδεολογικά ρεύματα όπως ο Διαφωτισμός, αλλά και

πολιτικά κινήματα, όπως η Γαλλική Επανάσταση.

Ταυτόχρονα, τονίζεται ο εθνικός χαρακτήρας και η πολιτική αυτονομία της Επανάστασης, η οποία πόρρω απέχει από το «να στηρίζηται εις αρχάς τινάς δημαγωγικάς και στασιώδεις, ή ιδιωφελείς μέρους τινός του σύμπαντος Ελληνικού έθνους σκοπούς». Την ίδια στοχοθεσία εξυπηρετούσε η αποσιώπηση της δράσης της Φιλικής Εταιρείας, που θα εγκυμονούσε τον κίνδυνο της ταύτισης της ελληνικής υπόθεσης με τα σχέδια μιας μυστικής εταιρείας ιακωβινικού τύπου, καθώς και ο όρος «προσωρινόν» πολίτευμα, που απέβλεπε να καθησυχάσει πιθανές αντιδράσεις της Ιεράς Συμμαχίας απέναντι σε ριζοσπαστικές πολιτικές κινήσεις.