Βασιλικό Διάταγμα 36 για την ανακήρυξη της Αθήνας ως Βασιλικής Καθέδρας και Πρωτεύουσας

Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και την έλευση του Όθωνα, το ζήτημα του οριστικού καθορισμού της έδρας της κυβέρνησης και της πρωτεύουσας του νεοσύστατου κράτους ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, με πολλές πόλεις, όπως η Κόρινθος, η Τρίπολη, το Άργος, η Σύρος, η Αίγινα κ.ά. να «θέτουν υποψηφιότητα». Η συζήτηση απασχόλησε και τον τύπο της εποχής, ενώ από μέλος της Αντιβασιλείας προτάθηκε και η λύση της κινητής πρωτεύουσας. Τελικά, των συγχρονικών επιχειρημάτων επικράτησαν τα διαχρονικά, με την αίγλη του ένδοξου παρελθόντος της Αθήνας της κλασικής αρχαιότητας να καταυγάζει την παρηκμασμένη εικόνα της μετά την παράδοση του φρουρίου της Ακρόπολης από την τουρκική φρουρά σε λόχο Βαυαρών, στις 31 Μαρτίου 1833. Στο πλαίσιο του βαυαρικού ρομαντικού φιλελληνισμού, η Αθήνα φάνταζε ως η ιδανική οθωνική πρωτεύουσα.