Page 238 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 238
ΙΙ.4.9
Επιστολή του Γ. Ανδρούτσου προς τους προκρίτους των Σπετσών για τη δραματική κατάσταση της πολιορκούμενης πόλης του Μεσολογγίου (Σκρόφες, επί του πλοίου «Παγκρατίων», 5 Απριλίου 1826)
Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμ. 18, αρ. 29, έγγραφο, μονόφυλλο [σελ. 95-96] Βιβλιοθήκη της Βουλής
Ο Γ. ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ εκφράζει την αγωνία του για την άφιξη των δύο πολυαναμενόμενων πυρπολι- κών, με στόχο την ενίσχυση της άμυνας του Μεσολογ- γίου, και περιγράφει τις αποτυχημένες απόπειρες του υφιστάμενου στόλου να υπερασπιστεί την πόλη. «Το Μισολόγκιον ευρίσκεται εις την εσχάτην στενοχωρίαν. Έχει πέντε ημέρας σήμερον άσιτον. Άλογα, γαϊδάρους, τα πάντα τα ετελείωσεν», αναφέρει. Παρά την τραγική κατάσταση, «Η απόφασις όμως των γενναίων Μισο- λογκιτών, καθώς πληροφορούμεθα, είναι σήμερον ή
ΙΙ.4.10
αύριον να εξέλθουν ορμώντες με την σπάθην ανά χεί- ρας και όσοι αποθάνουν, να αποθάνουν ενδόξως και υπέρ πατρίδος ή να παραδοθούν».
Ο αποκλεισμός από τις τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις είναι εξαντλητικός. Η πείνα και οι ασθένειες αποδεκα- τίζουν τον πληθυσμό. Η βοήθεια καθυστερεί. Το Μεσο- λόγγι και οι κάτοικοί του περνούν δραματικές ώρες. Όλη η Ευρώπη έχει στραμμένη τη ματιά της προς την πόλη που είχε δεχθεί το 1824 τον μεγάλο Άγγλο φιλέλληνα Λόρδο Μπάυρον και είχε θρηνήσει τον θάνατό του.
238 ΑΝΤΙΚΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Κατάστιχο του Γενικού Ταμείου της Διευθύνουσας Επιτροπής του Μεσολογγίου (25 Μαρτίου 1825-2 Απριλίου 1826)
Αρχείο Ιω. Παπαδιαμαντόπουλου, έγγραφο αρ. 170, 80 σελίδες Βιβλιοθήκη της Βουλής
Ο ΕΥΠΟΡΟΣ ΕΜΠΟΡΟΣ Ιωάννης Παπαδια- μαντόπουλος (1764-1826), ο οποίος είχε παραχωρή- σει σημαντικό μέρος της περιουσίας του στον Αγώνα, διορίστηκε μέλος της τριμελούς Διευθύνουσας Επι- τροπής του Μεσολογγίου, μαζί με τους Δημήτριο Θέ- μελη και Γεώργιο Καναβό. Επιδεικνύοντας απαράμιλ- λη αυταπάρνηση και πατριωτισμό, παρέμεινε έγκλει-
στος στην πόλη κατά τη β ́ πολιορκία και σκοτώθηκε στην ηρωική Έξοδο.
Στο αρχείο του παραδίδεται το κατάστιχο της «Κάσας γενικής» (του Γενικού Ταμείου), των ποσών δηλαδή που ενέβασε η Διοίκηση προς τη Διευθύνουσα Επι- τροπή του Μεσολογγίου κατά τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο 1825.
