Page 239 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 239
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΤΡΟΠΑΙΩΝ
ΙΙ.4.11
Ο Φίλος του Νόμου, φ. 120, σελ. 3 (25 Μαΐου 1825)
Λόγος του Σπυρίδωνος Τρικούπη κατά της διχόνοιας στην τελετή γενικής αμνηστίας Βιβλιοθήκη της Βουλής
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ του εμφυλίου πολέμου, υπό την πιεστική παρουσία του Ιμπραήμ και των τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων, ολοκληρώνεται με τη χορήγηση γενικής αμνηστίας. Ο Σπυρίδων Τρι- κούπης, ως μέλος του Βουλευτικού, εκφωνεί στις 19 Μαΐου 1825 στο Ναύπλιο, τον πανηγυρικό λόγο κατά την τελετή γενικής αμνηστίας, παρουσία των μελών της Διοίκησης και πλήθους λαού. Αναφωνεί: «Αλλά έως πότε αδελφοί μου, να τυφλώττωμεν; Έως πότε να δίδωμεν ημείς το κοφτερότατον σπαθί των
αγρίων παθών μας εις τα χέρια του ασεβούς τυ- ράννου μας;». Εν συνεχεία, επικαλείται το αίμα των νεκρών, «τα σεβάσμια κορμιά», τα «ιερά σφάγια» της Επανάστασης, για να καλέσει τους Έλληνες να ομονοήσουν. Και καταλήγει προτρεπτικά: «Ο πατρι- ωτισμός ας λαμπρύνη εις το εξής τον θολωμένον νουν μας. Η ειλικρίνεια ας βασιλεύση εις την καρδίαν μας, η αγάπη και η σύμπνοια ας προπορεύονται ως νεφέλη πυρός εις όλας τα βουλάς μας και εις όλα τα έργα μας».
ΙΙ.4.12
Γεώργιος Λασσάνης
Διχόνοιαι των Ελλήνων
Αρχείο Γ. Λασσάνη
Ποίημα 41 στίχων, περιεχόμενο σε χειρόγραφο τετράδιο 24 σελίδων Βιβλιοθήκη της Βουλής
ΤΟ ΘΕΜΑ της εμφύλιας διχόνοιας είχε απασχο- λήσει τον Φιλικό Γεώργιο Λασσάνη και στα δύο θε- ατρικά του έργα, το μονόπρακτο δράμα Η Ελλάς και ο Ξένος, στο οποίο εξαίρεται η σημασία της στήριξης της Ελλάδος σε ίδιες δυνάμεις, «Διότι ποτέ ξένος δεν βοηθεί ξένον, εάν δεν ελπίζει κέρδη μεγάλα», και την τραγωδία Αρμόδιος και Αριστογείτων, με θεματογρα- φία αντλημένη από την αρχαιότητα, η οποία κατα- δικάζει τον θεσμό της τυραννίας ως συνώνυμο της υποκρισίας και της δειλίας. Και τα δύο έργα αποτε- λούν συγκεκαλυμμένα πολιτικά μανιφέστα, οραματι- ζόμενα τη μετά την απελευθέρωση εποχή.
Στο ποίημα Διχόνοιαι των Ελλήνων, περιεχόμενο στις σελ. 18-19 χειρόγραφου τετραδίου, η πατρίδα, βασα- νιζόμενη από τις έριδες και τους διχασμούς, περιβάλ- λεται από μαύρα σύννεφα, γεμάτα δυστυχία, «εγκυ- μονούντα όλεθρον».
ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Κρίσιμες καμπές 239
