Page 301 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 301
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΤΡΟΠΑΙΩΝ
ΙΙ.7.Γ.9
L’Abeille Grecque, φ. 44, σελ. 1-2 (20 Φεβρουαρίου 1828) Εγκύκλιος υπογεγραμμένη από τους Ιω. Καποδίστρια και Σ. Τρικούπη,
με θέμα την ίδρυση Εθνικής Τράπεζας (2/14 Φεβρουαρίου 1828) Βιβλιοθήκη της Βουλής
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της δημοσιονομικής του πολι- τικής, ο Καποδίστριας, με τη βοήθεια του Ελβετού φιλέλληνα Ιωάννη Εϋνάρδου, προχώρησε στις 2 Φε- βρουαρίου 1828 στην ίδρυση της Εθνικής Χρηματι- στικής Τράπεζας. Μέσω αυτής επιδιώχθηκε η άμεση κινητοποίηση των έστω και μικρών χρηματικών απο- θεμάτων του εσωτερικού, καθώς και η προσέλκυση
ΙΙ.7.Γ.10
κεφαλαίων από το εξωτερικό, Ελλήνων και ξένων. Παρά τις αρχικές υψηλές προσδοκίες οι στόχοι της Τράπεζας δεν ευοδώθηκαν, κυρίως διότι οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι της χώρας ήταν αρνητικά επηρεασμέ- νοι από το αντιπολιτευτικό κλίμα εναντίον του Κυ- βερνήτη, αλλά και γιατί το κράτος και οι ανάγκες του απορροφούσαν τα διαθέσιμά της.
Έγγραφο της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος προς την Επιτροπή του Εθνικού Ταμείου (Ναύπλιο, 21 Οκτωβρίου 1826)
Αρχείο Οικογένειας Κοπανίτσα
Κωδικός αναγνώρισης: GR HP_LHP A.4.1.13, έγγραφο, μονόφυλλο Βιβλιοθήκη της Βουλής
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ τη συνεισφο- ρά του Αναγνώστη Κοπανίτσα σε διαφόρους εσω- τερικούς εράνους, με το συνολικό ποσό των 5.450 γροσιών Ο Αναγνώστης Κοπανίτσας, πρόκριτος της επαρχίας Μυστρά, πολλές φορές σε κρίσιμες
ΙΙ.7.Γ.11
περιστάσεις για την Επανάσταση είχε προσφέρει γενναιόδωρα την περιουσία του για την κάλυψη εξόδων. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι κατέβαλε για τις ανάγκες του Αγώνα πάνω απο διακόσιες χιλιά- δες γρόσια.
Έγγραφο του Εκτελεστικού προς το Βουλευτικό περί διαθέσεως των χρημάτων του αποθανόντος Ν. Λόντου στο Εθνικό Ταμείο (Ναύπλιο, 21 Απριλίου 1824)
Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμ. 10, αρ. 417, έγγραφο, μονόφυλλο [σελ. 288] Βιβλιοθήκη της Βουλής
ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ εισηγείται τη διάθεση των χρημάτων, προκειμένου να καλυφθούν βασικά έξοδα του Αγώνα. Μάλιστα, μεταφέρεται η πληροφορία ότι υπάρχει διεκδίκησή τους εκ μέρους του Ιωάννη Παπα- διαμαντόπουλου και του Διονυσίου Βιλαέτη ως «στε-
νοτάτων κληρονόμων». Σε αυτή την περίπτωση, δίδε- ται εντολή στο Βουλευτικό να επιτάξει τα χρήματα για την κάλυψη των «αναγκαίων» της Διοίκησης, με την εγ- γύηση ότι οι διεκδικητές τους θα αποπληρωθούν από το «εις Ζάκυνθον φθάσαν μέρος του δανείου».
ΣΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η συγκρότηση του Κράτους 301
