Page 41 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!
P. 41
Η Ελλάδα των ερειπίων στις εικαστικές τέχνες συνάδει με την κατάσταση του ελληνικού κόσμου, της παρακμής, λόγω του μακραίωνου οθωμανικού ζυγού. Παράλληλα λοιπόν με την αρχαιότητα,
οι περιηγητές γνωστοποιούν στη Δύση την κατάσταση στον ελληνικό χώρο. Αναγνωρίζοντας δε τους Νεοέλληνες ως άμεσους απογόνους και συνεχιστές των ενδόξων προγόνων τους, διατυπώνουν το ζήτημα της αυτόνομης εθνικής πορείας των Ελλήνων και της απελευθέρωσής τους. Υπό αυτήν την έννοια, η αρχαιολατρία θα αποτελέσει ένα πρώιμο στάδιο Φιλελληνισμού και απαραίτητου υποβάθρου του, βασισμένου στην κλασική ευρωπαϊκή παιδεία και στην ελληνολατρία.
Πλησιάζοντας προς την ελληνική εθνεγερσία, οι περιηγητές πυκνώνουν,
Friedrich Hölderlin, Υπερίων ή ο ερημίτης στην Ελλάδα, 1797
προερχόμενοι από όλο και περισσότερες χώρες, το ίδιο και οι εκδόσεις τους, όπως και τα έργα τέχνης με ελληνικά θέματα, ακόμη και από περιηγητές και καλλιτέχνες που δεν επισκέφθηκαν την Ελλάδα κατ’ αυτοψία. Παράλληλα, οι σύγχρονοί τους χριστιανοί Έλληνες και η καθημερινότητά τους καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος στις απεικονίσεις και τις περιγραφές για την Ελλάδα. Στις αρχές πια του 19ου αιώνα και στα πρόθυρα της Επανάστασης, επιδραστικοί συγγραφείς (όπως ο Βύρων και ο Σατωβριάνδος), αυτόπτες του συγκαιρινού τους Ελληνισμού, απευθύνονται στην πολιτισμένη και χριστιανική Δύση θέτονας ξεκάθαρα το αίτημα της ελευθερίας των Ελλήνων.
Ι.1
Από την Αρχαιολατρία στον Φιλελληνισμό
«Αγαπώ παντού αυτή την Ελλάδα. Φοράει το χρώμα της καρδιάς μου. Όπου και να κοιτάξεις είναι θαμμένη μία χαρά»
Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Από την αρχαιολατρία στον Φιλελληνισμό 41