Page 435 - Αντικρίζοντας την Ελευθερία!

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΥΠΑΣΠΙΣΤΩΝ
ΊΊΊ.10.4
Διονυσίου Σαλωμού Ζακυνθίου Ύμνος εις την Ελευθερίαν. Dithyrambe sur la Liberté par Dionysios Salomos de Zante,
Traduit du Grec Moderne par Stanislas Julien.
À Paris, de l’Imprimerie de Firmin Didot, Imprimeur du Roi, Rue Jacob, No 24. 1825. Βιβλιοθήκη της Βουλής
ΊΊΊ.10.5
Ύμνος(a) εις την Ελευθερίαν έγραψε Διονύσιος Σολωμός Ζακύνθιος Τόν Μάϊον Μήνα 1823. INNO alla Libertà Dionisio Solomòs da Zacinto scrisse il Mese di Maggio 1823.
Volgarizzato in Prosa Italiana da G. Grassetti Prof. di Lettere Italiane e Latine in Zante. Edizione III Εν Μεσολογγίωι εκ της Τυπογραφίας Δ. Μεσθενέως. 1825.
Βιβλιοθήκη της Βουλής
Ο ΔΊΟΝΥΣΊΟΣ ΣΟΛΏΜΟΣ (1798-1857) συνέθεσε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν κατά τον Μάιο μήνα του 1823, στη Ζάκυνθο, σε 632 στίχους και 158 τετράστιχες στροφές, τροχαϊκού οκτασύλλαβου. Συν- δυάζει ρομαντικά και κλασικά στοιχεία, ενώ διαπνέ- εται από έντονη επικολυρική διάθεση. Ολόκληρο το ποίημα εμπνέεται και απηχεί τις εξελίξεις στα πεδία των μαχών της Ελληνικής Επανάστασης, καθώς εμπε- ριέχει αναφορές στην Άλωση της Τριπολιτσάς, την καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια, την πρώ- τη (1822) πολιορκία του Μεσολογγίου, πολεμικά κα- τορθώματα στη θάλασσα, αλλά και τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε ́. Ο ποιητής απευθύνεται στην προσωποποιημένη Ελευθερία, που ταυτίζεται με την Ελλάδα. Ολόκληρο το ποίημα έχει τον χαρακτήρα πατριωτικού καλέσματος και διαπνέεται από επανα- στατικό οίστρο. Παράλληλα, απευθύνει συμβουλές στους μαχόμενους Έλληνες και προτροπές προς τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης, ώστε να τους βοηθή- σουν στον Αγώνα τους. Από το 1865 ο Ύμνος εις την Ελευθερίαςν αποτελεί τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας – καθώς και της Κύπρου, από το 1966 – κατοχυρώνο- ντας τον Διονύσιο Σολωμό ως εθνικό ποιητή.
Η παρισινή έκδοση του Firmin Didot [αρ. κατ. ΙΙΙ.10.4] δίνει σε αντικριστές σελίδες το ελληνικό κείμενο και πεζή γαλλική μετάφραση του Stanislas Julien, μετα- φραστή επίσης των Ωδών του Κάλβου τον προηγού- μενο χρόνο [αρ. κατ. ΙΙΙ.10.3]. Λογίζεται ως δεύτερη έκδοση του Ύμνου, καθώς είχε προηγηθεί δημοσίευ- σή του στον δεύτερο τόμο της συλλογής του Claude Fauriel για τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια [αρ. κατ. ΙΙ.7.Γ.20] (Chants Populaires de la Grèce moderne, Πα- ρίσι: Firmin Didot Père et Fils & Dondey-Dupré Père et Fils, 1825), όπου περιλαμβάνονται επίσης διάφορα
ιστορικά άσματα, μεταξύ άλλων και ο Θούριος του Ρήγα. Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν στο τέλος της έκ- δοσης προστέθηκε πιθανότατα από τον ίδιο τον εκ- δότη Firmin-Didot, τον περίφημο Γάλλο συγγραφέα, εκδότη και Φιλέλληνα, που βοήθησε σημαντικά, όπως και γενικότερα ο οικογενειακός εκδοτικός οίκος του, στη προώθηση των ελληνικών γραμμάτων και στην υπόθεση του ελληνικού Αγώνα.
Η έκδοση του Μεσολογγίου [αρ. κατ. ΙΙΙ.10.5], θεω- ρούμενη ως τρίτη – όπως δηλώνεται και στην ίδια την έκδοση, στην ιταλική σελίδα τίτλου – δίνει σε αντικριστές σελίδες ελληνικό κείμενο και πεζή ιταλική μετάφραση. Ο Ιταλός μεταφραστής, G. Grassetti, δι- ορθώνει στις σημειώσεις του αβλεψίες του Γάλλου, S. Julien. Έχουν πάντως αφαιρεθεί οι στίχοι εναντίον της Αγγλίας και της Αυστρίας. Τυπώθηκε από τον Δημή- τριο Μεσθενέα, τον τυπογράφο των Ελληνικών Χρο- νικών, της εφημερίδας που εξέδιδε ο Ελβετός φιλέλ- ληνας Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, και ο οποίος τύπωσε επίσης, με δική του δαπάνη, το Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος του Πολυζωίδη το 1824 [αρ. κατ. ΙΙ.2.6]• ο Θεσαλλονικέας πατριώτης Δ. Μεσθενεύς (Δημήτριος Γούτα Μεστανέ) σκοτώθηκε κατά την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου το 1826. Σύμφωνα με είδηση της εποχής (Γενική Εφη- μερίδα της Ελλάδος, Ναύπλιο, 4 Νοεμβρίου 1825), ο Σολωμός προτίθετο να διανείμει όλα τα αντίτυπα του ύμνου από την έκδοση του Μεσολογγίου δωρεάν, αλλά τελικά κρίθηκε σκόπιμο να διατεθούν μόνον σε απόρους και τα χρήματα από τα υπόλοιπα να δοθούν για το νοσοκομείο στο Ναύπλιο. Το 1837 ο Ύμνος επανακυκλοφόρησε αυτόνομα μαζί με έμμετρη ιταλι- κή μετάφραση του D. di Nobili (Κέρκυρα, Stamperia del Governo).
ΗΡΩΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ήρωες της γραφίδας 435